Çarşamba, Nisan 11, 2007

Kış göstermem sana ben hep baharım

Bakmayin siz bana, ne dedigimi bildigimden konusmuyorum. Dert edecek, tasa edecek, gerilecek hic bir halt yok meydanda, bunu biliyorum. Ama kalbim minik bir sikintiya bile böyle tepki veriyor. Daraliyor, hemen cözülsün, olsun bitsin istiyor. Ben de onun elinden cekiyorum. Sabirsiz, cok sabirsiz. Sanki bunlari bitirip onu bekleyen baska türlü seylere gidecek. Acelesi var. Ama yok ki baska türlü bir sey de.
Cocukluk bu yaptigim.

5 yorum:

Aslı Cin dedi ki...

İnan bana ben de aynı hissiyattayım :(

Adsız dedi ki...

Aynen. :o(

www.elifsavas.com/blog

teyzenteyfik dedi ki...

Bu kadinlara has bir hal mi acep?

Unknown dedi ki...

Benimki gecti, sizinki de gecti mi? Gecti de, orada bekliyor, kapinin arkasinda muzur. Soyle kapiyi bir duvara carpmak geliyor icimden ama aciyorum. Biz birlikte yasamaya alisikiz, kiyamam.

www.elifsavas.com/blog

teyzenteyfik dedi ki...

Elif,
gecer mi canim hic. Kalbini söküp atmak gibi bir sey, onun gecmesini düsünmek. Yok, alisacagiz.
Ama ben cok yoruluyorum :(