Çarşamba, Nisan 30, 2008

Günlerden 29 bitmeden 30 oldugunda

Saat sabahin dördü ve henüz uyuyamadim. Aslinda gece 12 gibi esnemelerimden cenem yorulmustu. Belki uykum kacmazdi, eger hic esnemeseydim ya da agzimi iyice bir kapatsaydim!

Uyuyamamak daha dogrusu uykuya dalamamak sorunum cok eskilere dayaniyor, hatta asagi yukari on sene önce kendimce buldugum bir yöntem vardi bu derdim icin. Gecen aklima geldi.

Söyleydi; yok oldugumu, ben uyumasam da bedenimin uyudugunu düsünüyor ve bedenimi uyutuyordum kendimden önce. Bu uyuma ayak parmaklarimdan basliyordu ve yavas yavas, sakince, uyuttugum noktalari uyandiracak telasa kapilmadan ilerliyordu. Ayaklarimdan baslayip dizlerimi, karnimi gecerek kafama dogru yol alan uyumanin/uyusmanin hatirladigim en son noktasi genellikle omuzlarim oluyor ve gerisini getiremeden uykuya daliyordum. Yaptigim meditasyondu sanirim.

Artik olmuyor, bacaklarimdan öteye gitmiyor. Ben de bu saatte bunlari yaziyorum.

Perşembe, Nisan 24, 2008

24.04.2008

Iki gündür hava günesli. Ise yürüyerek gidiyorum. 45-50 dakika arasi sürüyor yol.
Dünden beri, haftalardir görmedigimiz, her gün lafini edip ic gecirdigimiz günesi gördügümden beri baska baska seyler de görür oldum etrafta. Sanki ilüzyon gibi. Günes ciktigindan beri yerlerde bir sürü cicek oldugunu, özenle bakilmamis bahceler de bile rengarenk cicekler bittigini, her agacin tazecik, daha koyulasmamis, seffaf yesil yapraklar döktügünü gördüm.

O kadar zaman gecti ki, arka arkaya iki gün günes görmeyeli. Ücüncü gün hayallerimde bile yok.

Kahvalti öncesi

Iceride bir misafirimiz var. Saat 11.11 ve halen uyuyor. Yasli bir adam. Kücükken, onu hep deveye benzetirdim, ki halen de benzetirim. Kalin camli gözlükleri gözlerini o kadar büyük gösteriyor ki... Sanirim o yüzden. Bir de yüz, sac rengi gri. Deve gibi.

Beni ogluna istemisti bu misafirimiz. Ben istemeyince, bir süre bana da, bizimkilere de küsmüstü.
Komik bir hikayesi var bu isin, uzun uzun yazdim ama sildim tekrar, olaylarin kahramanlarini eglence malzemesi yapiyorum diye kötü hissettim kendimi.
Fakat onun bazi imalari halen devam ediyor. Ömrümü burada beyhude tüketdigimi düsünmesi gibi. Ki evde kalmam da cabasi!
Uyandi, kahvalti yapacagiz simdi.

Cuma, Nisan 18, 2008

Pazar, Nisan 13, 2008

Yarin mahser günü dava ederim, siz mahser yerine gelmez misiniz?

Hic tecavüze ugramadim.

Dogdugumdan beri tecavüze ugramayi hak etmemek(!) icin nasil bir disi olmam gerektigi bir sekilde ögretildi. Yapilmasi gerekenler listesinden bazilari söyle;


- Tanimadigin (tanisan bile) kisilerin yaninda kendini kaybedecek kadar sarhos olmayacaksin.

- Bilmedigin bir ülkeye, sehre gitmek icin asla otostop yapmayacaksin.

- Icin daralsa, ev üstüne gelse bile gece asla tek basina disari cikmayacaksin.

- Bir parkta oturup, keyifle bir bira icmeyeceksin.

- Sigara da icmeyeceksin.

- Giydigin kiyafetleri sürekli kontrol edip, karsi tarafi tahrik etmemek icin elinden geleni yapacak, komik görünme pahasina da olsa yakani, etegini cekip duracaksin.

- Biriyle flörte baslayip (onun aklina kurt düsürüp), benden bu kadar, ben eve gidiyorum demeyeceksin.

- Asiri makyaj da yapmayacaksin, mümkünse kirmizi ruju kocan, sevgilin yaninda olmadan hic kullanmayacaksin.

- Is yerinde, okulda cinsiyetini ön plana cikarmamak icin cabalayacak, hatta böylelikle takdir toplayacaksin.
- Seks konusunda erkeklerle, hatta hemcinslerinle de pek konusmayacaksin.

- Erkekler, en ufak sohbette bile cinsiyetlerine vurgular yapa yapa ilerlerken sen saygiyla karsilarinda egilip, kendini salakliga vuracaksin.

Tüm bu cabama, en istediklerimin cogundan vazgecmeme ragmen bu yasima kadar hakki sayilir miktarda cinsel tacize ugradim. Demek ki ögrenmem gereken daha cok sey varmis!

Bu dünyadaki ömrümü, bir insan gibi degil, tecavüze, tacize ugramamak icin cabalayan bir disi gibi yasayip, tüketecegim.
Ey disi! Sunu unutma, senin memelerin ve vajinan var, bunun bedelini ödemeden su fani dünyadan, eline bir daha gecmeyecek su dünyadan göcmek yok!

Her disi cinsel tacizi tadacaktir!


Lanet olsun!

Çarşamba, Nisan 09, 2008

Böyle olsun

Bir baltayla olsun. Sapi kullanilmaktan cok degil, sadece biraz parlamis bir baltayla olsun. Enseye, saclarin bittigi yerden tam üc parmak yukariya, basin en cok agriyan yerine vursun, yere 50 derecelik bir aciyla vursun ve kulaklarin arkasina kadar gelsin. Cok hizla olsun, hizla hareket ederken olsun belki de. Mesela hizla yürürken, kosarken ya da en iyisi bir yokustan asagi, düsmeyeceginden kesinlikle emin hizla bisiklet sürerken olsun. Gözler acik olsun.

Birden olsun. Sonra, her sey yok olsun. Baltadan yansiyan gökyüzü, kulaga degen cimenin serinligi, islak dudaga yapisan toprak... Hicbiri hicbir sey hatirlatmasin.

55 kelime

Aralik ayinda ofise ugrar, saygiyi hakettigini düsünen, ellisinde bir adamin tavriyla bir kagit uzatir, pek kalmadan giderdi. O saygiyi destekleyecek derecede bakimli, devlet dairesinden emekli bir adamdi. Kagitta, yil icinde ülkede olan bitenlerin listesi olurdu. Bu notlarin son anda yazilmadigi, daha olaylar olurken not edildigi barindirdigi heyecandan ve son anda akla gelemeyecek kücük ayrintilardan anlasilirdi.
(buraya kadar olan kisim Fulya`nin sobesi icin:)

Bir anadolu sehrindeki emekli adamlar, ufak girisimleri, bunlari yapma nedenleri ilginctir.
Bir ihtiyac talebi olmadan, uzun yillardir hic bozulmayan disipliniyle bu listeyi hazirlayan ve etrafindakilere dagitan, gücüne, gücü olmasi gerektigine inanan bir adam.

Doktor Narin`i (Yeni Hayat) getirdi aklima bir de.

Pazar, Nisan 06, 2008

Bir nisan gecesi

Teyzemle tavada lahmacun yaptik. Tam 31 tane. Cok güzel oldular, afiyetle yedik. Ardindan biletlerimizi önceden alip, program kitapciginda gidecegimiz yerleri tek tek isaretledigimiz "uzun müze gecesi"nin tadini cikarmak üzere aksam sekiz gibi yola düstük. Malesef hava soguk ve yagmurluydu. Gece ikiye kadar 4 müze gezdik. Hepsinde de cok ilgi cekici seyler gördük. Dünyanin bir cok yerinden getirilmis mumyalardan, 600 yillik canim alman porselenlerine, Van Gogh`dan Monet`e resimlerine, Henry Cartier Bresson fotograflarindan, tam olarak ne oldugunu cözemedigimiz, insan bedeni fotograflarinin detaylarinin oldugu, teyzemin enisteme duyurmadan, "bak, bunu anladim, cocuk pipisi fotografi bu" dedigi ilginc enstalasyonlara kadar.

Sokaklar cok kalabalikti. Her yastan insanla doluydu. En zevklisi, o geceye özel sehrin icinde turlayan, icki servisi yapilan eski tramvayla eve dönerken birer biramizi icmekti.

Üsümüs, uykulu ve yorgun argin eve vardigimizda birer lahmacunumuzu daha isitip, afiyetle yiyip, yatagimiza yollandik.

Oh, ölmüslerimizin canina degsin!

Çarşamba, Nisan 02, 2008

Trik tirak trik tirak olur mu hic calismamak



Tezi bu dönem bitiremeyecegimi, acik havada Yasmin Levy konserine gidemeyecegimi, Montevideo`da rozet satarak karnimi doyuramayacagimi, canim apple`i bir kac ay icinde alamayacagimi kim söylemis?

Evet, simdi hep beraber!
trik tirak trik tirak olur mu hic calismamak?