Cuma, Haziran 27, 2008

Sepetumun ipleri keseyi omuzimu

Ilk geldigim günlerde görünmez oldugumu düsünürdüm. Ki yalan da degil, öyleydi. Kimse beni görmüyordu sokaklarda yürürken.

Bu durum ilk günlerde rahatsiz etti beni, e alismisim görünmeye, görünme cabalarimin her vakit karsilik bulmasina. Ama ilk birkac günün soku gecince zevk verir oldu. Özel oldugumu hisseder oldum. Baskaydim, farkliydim... Hatta o kadar baskaydim ki, beni algilayamiyorlardi bile.

Sonra baktim ki benim gibi baska baska bir sürü var etrafta. Hem hic de zevkli degilmis baska olmak. Öyle sandigim gibi bir gözle bakilmiyormus baska olana.

Bu defa basladim görünür olmak icin caba harcamaya. Cok calistim. Ama bu öyle bir illet ki, siz calistikca, onlar sizi görmeye basladikca, gerisi gelmez.

Hep daha iyi, cok daha iyi, cok daha net görünür olmanizi beklerler.

Arada görünmenin zevkiyle bir gevsemeyiverin, hemen hatirlatirlar size, ama su noktan görünmüyor ki henüz, diye.

Bosuna yani hepsi. Ne onlar sizi oldugunuz gibi görürler, ne de siz onlarin istedigi gibi görünebilirsiniz.

Çarşamba, Haziran 25, 2008

Bitti

Fena gürültüler geliyor disaridan. patlamalar, kornalar, bagrismalar... Epey bir zaman da sürer bu. Uyku yok bu gece.

Iyi oynadi Türkiye... Keske yenselerdi de.

Joachim Löw ne hos adam degil mi? Beyaz gömlegi ne de yakisiyor siyah saclarina.

Cumartesi, Haziran 21, 2008

Saglik olsun

Lütfen S.`in babasi iyilessin. Cabuk iyilessin. Annesi telefonda aglamasin.
S. her haftasonu babasinin yanina, baska bir sehre giderken yollarda basina bir is gelmesin.
Benim tezim de biterse bitsin, bitmezse canim sagolsun.

Perşembe, Haziran 12, 2008

Bana bir peri lazim, o da bu gece lazim

Son bir ayim kaldi. Bu sürede yetistirebilir miyim tezi bilmiyorum. Ama bitsin istiyorum. Ama istedigim gibi olsun, öyle bitsin de istiyorum. Cok gerginim cooook!

Hani bir masal vardi ya, fakir bir ayakkabici vardi, geceleri minik minik canlilar gelip ona ayakkabi yapiyorlar, sonra da gidiyorlardi. Keske öyle kücük periler gelse, girse bilgisayarima, isleri bitince yatagima ugrayip, beni öpüp gitseler sonra.
Her zaman kücük insanlarim olsun istemisimdir, cocukken de. Minik minik olsunlar, ben onlara bakayim, ev kurayim, dügün yapayim, bebeklerini seveyim.

Kücükken bas parmagim ve isaret parmagim arasina sigan minik periler hayal ederdim, sanki gercek gibi olurlardi. Halen parmaklarimi birbirlerine dogru yaklastirdigimda ayni hisse kapiliyorum. Parmaklarimi birbirlerine dogru inanilmaz bir yavaslikta yaklastirdikca kücülür, yine yavas yavas aralarini actikca boylari uzardi. Yok, canlari hic acimazdi. Hem boylari uzar hem de tombullasirlardi, ben arayi actikca.

Cocukluk.

Pazar, Haziran 08, 2008

Çevraşamın

S.´i özledim.
...

Almanca düsünemiyorum, kendimi ne kadar zorlasam da tezi türkce yaziyorum, demistim danismanima. Keske ben de okuyabilsem türkce, kurtarabilsem seni sonradan cevirme isinden, demisti o da. Ana dil böyle bir sey. Ki benim ana dilimin ne oldugu da tartisiliyor halen, aile de bile.

Ana dilinde düsünürsün, ana dilinde en cin fikirlerin düser aklina, ana dilinde hatirlarsin sevdigini, ölenlerinin agitlarini ana dilinde yakarsin. Neden o anda sunu demedim, diye kendini yiyip bitirdiklerin, gedigine koymadigin icin icine dert olan laflar hep ana dilindedir.

Ana dilin alinirsa gecmisin, kuracagin gelecegin, isin asli; aklin, fikrin ve hayal gücün alinir.

Danismana söylediklerimin benzerini bugün baska bir arkadasima tekrarladim. Sonra, onun cok önceleri anlattiklarini hatirlayip, utandim. Tek kelimesini anlamadigi bir dille ilk ögrencilik günlerine baslayan, ellerinde cetvel, suratinda küfür ve dayak acisi olan minik bir cocuk oldugunu, daha 16 yasinda yatirildigi falakanin parcaladigi, yaralardan kapkara kalmis ayaklarini, dökülmüs tirnaklarini hatirladim. Utandim.

Salı, Haziran 03, 2008

TT Nasil Kurtulur - bölüm 1*

Hayatimda tanidigim en kararsiz insan benim. En en önemli konularda bile karar veremem. Bugün evet dedigim icin yarin, aslinda hayir demeliydim, diye delice bir pismanligida düsebilirim. Fakat hayatimin gidisatina bakinca hic öyle degilmisim gibi görünüyor. Sanirim cok önceleri bu halimi kesfettigimden artik pek karar vermemi beklemeden mantikli buldugum yola giriyor, yola girdiysem sonuna kadar da gitmeliyim diyor ve sanki cok cok kararli bir insan izlenimi vere vere hayatimda ilerliyorum.
Günler geciyor. Dogustan gelen sakatligi icin kimseyi suclamadan cilesini cekmeye razi biri gibi.

* TT`nin Sucu Ne romanindan uyarlama