Ben tasindim. Dün ilk derse girdim. 4 kisiydik ama aslimiz sekizmis. Keyifli bir grup olacak gibi. Sevimli bir tipti dünkü prof. Ama yargiya varmak icin cok erken. Hemen calismaya basladim. Dil konusu beni zorlayacak gibi. Bilmedigim bir dünya yabanci kelime cikiyor karsima. Ama digerleri de (alman olanlar) pek anlamadiklarini söylediler. Ben de buna sevindigimi söyledim. Burasi güzel bir sehir. Cok büyük degil. Dünkü prof.la calismamizi eski ve muhtesem manzarali bir villada yaptik. Bir yandan tüm dikkatimi adama verip, mevzuyu kacirmamaya calisiyordum bir yandan da icimden "burasi cok huzurlu, iyi ki su an buradayim" diyordum. Harika bir mekandi.
Tasinmadan önceki 3-4 günüm alman bürokrasisinin anasina, avradina, bacisina, babasinin sakalina, dedesinin mezarina, soyuna sopuna küfretmekle gecti. Kimseler kinamasin beni. Ceken bilir. Ve bu günlerin sonunda sunu ögrendim; öyle efendi efendi, kibar kibar dolanmayacaksin resmi islemlerini hallederken. Canavar gibi olacaksin, bagirip cagiracaksin, madem islerin yürüsün diye rüsvet veremiyorsun gözdagi vereceksin. Istersen nohut kadar ol. Ha bir de "sefin kim lan senin?" bu cümle hep cebinde olacak. Memuruna, cerine, cöpüne ettigin küfür direkt telef oluyormus. Sefe cikip, hakkkiiiim da hakkkiiiimm diye inleyecekmissin.
Ben okumam gereken ders notlarina döneyim.
Cuma, Mart 16, 2007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
18 yorum:
o kadar sıkıntının üstüne ders işlediginiz yerde buldugun huzur ..telafisi süper olmus bana göre :)
bol sans!
Merhaba,
Önce yeni döneminde başarılar, yeni evinde de huzurlu mutlu günler geçirmeni diliyorum :)
Benim de bu ay sonunda oturma izni uzatma hadisem var. Bir ülkede yabancıysan resmi daireler insanın gözünde hakikaten çok büyüyor. Hafiften tırsıyorsun falan, bir terslik çıkarsa ne yaparım diye...
Ama yine de buradaki resmi dairelerin düzenini Türkiye' dekilere değişmem. Bütün evrakların tamamsa, randevu saatinde paşa paşa gidip işlemini sorunsuz, sırasız hallediyorsun. Bugün git yarın git diyen yok, küçük dağları ben yarattım havasında olan, seni azarlamak için "kaşının üstünde gözün var" demeni bekleyen memurlar yok (nazar değmesin)...
Ehemm...bağlayacaktım konuyu ama nasıl bağlayacağımı unuttum :)
Neyse...Şimdilik sevgiler,
Mine.- :)
şefin kim lan senin?
sihirli cümleyi bulmuş olman çok güzel.umarım çok kullanmak zorumda bırakmazlar artık seni.avusturya da bulunduğum kısa süreçlerde eşimin vize işlerinde görevli memurun odasından nasıl çıktığını hatırlıyorumda.henüz sihirli cümleyi keşfedememiştik tabii.oldukça sıkıcı birgündü.o zamanlar böyle durumlarda genellikle yok olmicak bırakıp dönicem yeter artık diyordu.bana komik geliyordu.döneceğin yerde hiç olmaz böyle insana saygıda kusur edilmez diye gülüyodum.ama bir ülkede yabancı olmak işte bu çok özel durumu unutuyordum sanırım.
herşey yoluna girmiş gibi.umarım dahada güzel olur.şarkının yüzünde yarattığı gülümsemeye çok sevindim.seni gülümsetmek benide gülümsetti.yine yaparız,hep yaparız.
kocaman sevgilerimle,kitty.
Tebrikleeeeerrrrr!!!!!!!!!!!!!!!!!
www.elifsavas.com/blog
Anladigim kadariyla sehir ve universite degistirdin. Tebrikler ve simdiden basarilar diliyorum. Burokrasi her yerde ayni malesef. Mine'nin dedigi gibi, Turkiye'de kimse memurlara isinizi dusurmesin...ama ornegin ABD'de de DMV denilen (Department of Motor Vehicles) arabanizla ilgili her turlu zimbirtinin, kayittan tutun, ehliyete kadar her turlu islemin yapildigi yere yolu dusenin vay haline... Burada yasiyorsan en az iki kere yolun dusuyor.
bu küçük nohut'a yeni okulunda başarılar!.. :)
SANA YENİ OKULUNDA,YENİ YERLEŞTİĞİN ÜLKEDE BAŞARILAR DİLERİM..VE BİZİ BOŞ ZAMANLARINDA YAZILARINDAN MAHRUM ETME LÜTFEN.:))TEBRİKLER
Uzay,
orasi öyle, pek huzurlu mekandi.
Dilegin icin tesekkürler,en cok sansa ihtiyacim olacak.
Mine, Hosgeldin!
güzel dileklerin icin tesekkürler.
Almanya`daki resmi dairelerin düzenine biz de ailecek, sülalecek hastayiz amma bu defa bana cok cektirdiler Mine, yoksa böyle laflar eder miydim ben ekmegini yedigim memlekete?
Okul kayit yapmiyor, yabancilar polisi önce bu kagidi yapsin diyor. Yabancilar polisi o kagidi vermiyor, önce okula kayit yaptir diyor. Birisi benim oldugum sehirde olacak ikametin diyor, digeri ikametini almissin ben bir halt yapamam diyor ve bu karmasa ancak benim sacmaliklarini bagirarak anlatmamla son buluyor. E neyse bu defalik böyle cözelim gibi bir yavsaklikla. Cok karisikti olaylar, simdi anlatmam zor.
Ama ben hakliyim, güven bana:)
Sevgiler, yine gel
Kitty kitty wu,
herzaman öyle terslikler olmuyor ama özellikle yabancilara bu ülkenin kanunlarini, düzenini iyice bir belletmek adina pek taviz vermiyorlar. Ama benim durumum biraz farkliydi bu defa.
Evet, her sey yoluna girdi simdilik ama kalbim halen pit pit atiyor. Cok calismam lazim benim cook.
Elif,
sagol canim :)
Acalya,
evet, tam dedigin gibi oldu.
Iyi dileklerin icin tesekkürler.
Ben bu defa Türkiye`deki memurlari cok andim biliyor musun. Keske onlardan birisi olsaydi, halimi hemen anlar yardimci olurdu dedim. :)
rosy rosy crucifixion,
Bir zaman adimiz nohut kalacak anlasilan :)
Tesekkürler iyi dileklerin icin ;)
Sebnem,
beni utandirdin bak, yazilarindan mahrum etme demissin ya. Cok sagol, sevgiler :)
Nihayet! Kutlarım. Umarım her şey yolunda gider.
svg.
Endiseli Peri,
evet, nihayet! Ben de herseyin yolunda gitmesini umuyorum. Ummakla birlikte elimden geleni yapmaya da hazir bulunuyorum.
Marti olup gitti diyordum herhalde senin icin, merakla bekliyordum ilk izlenimlerini ;) Simdiden basarilar canim.
S.
Sanem, cok cok tesekkürler :)
teyzen teyfik,
kolay gelsin. ben de sana demek istiyorum ki hayat asil simdi basliyor. ben universiteyi ailemin oldugu sehirde okumadim, yani evden cikisim bundan 13 yil onceydi. sonra yuksek lisans icin 6 yil once amerikaya geldim. o zamandan beri kendi kendimeyim, aileme bir yukum de yok, hayatimi tum sorunlariyla beraber kendim idare ediyorum. ama, hala amasi var. hala bana diyorlar ki hayat evlendikten sonra basliyormus. gulemiyorum bile buna, sinirlerim zipliyor resmen. evli degilsen yasadigin hayatin bir gecerliligi yokmus yani. zorluklar, dertler dert degil, yasadigin hayat asli degil, kopyasiymis.
iste bu yuzden egitiminin derdine dusmus genc kadina destek adina sana diyorum ki; hayat asil simdi basliyor:)dil konusunda zorlanmayi fazla takma kafana, herkes yasiyor ayni seyleri, zamanla daha iyi olacak hersey. umarim boyle basladigin gibi bulundugun yerden huzur duyarak, ogrenmekten bitmez bir keyif alarak yasarsin gercek hayatini:)
sevgiler
pelin
Pelin,
ne güzel seyler yazmissin sen bana. Umarim dedigin gibi olur her sey. Henüz alisma evresindeyim. Elimden geleni yapmaya calisiyorum.
Hayat simdi basliyor degil de, hayat simdi anyayi konyayi gösterecek bana diyelim biz:)
Cok sevgiler
yeni hayatından mutlu olmana sevindim ama
artık nette değilsin her saat özledim ben seni
Anonym Dere`m, bitti sefa sürme dönemim, cilemi cekecegim bundan sonra.:) hem nette nasil olmam ben, askolsun.;)
Çok eski bir yazıma bu yorum da ne ola ki demeyiniz. BLogunuzu dün keşfettim, en baştan bugüne doğru yavaş yavaş okuyorum. Daha önceki yazdıklarınıza da yorum göndermeyi düşündüm ama artık yeni yazılara diye düşünüp vazgeçtim.. Ancak 2 gündür eşimin başına gelen bir olayı anlatmak farz oldu bu yazınızı görünce..işte hikayemiz :
Eşim pasaportu dolduğu için yenisini çıkarttırmak üzere hafta başında harekete geçti. Pasaport şubesinin internetteki sitesine baktık ilk iş..amanın o da ne online başvuru bir sevindik ki sormayın..Aıklamayı okuyunca başladık sinirden gülmeye "efendim online başvuru yapabilirsiniz ama nasıl olsa sizden istenen evraklarla birlikte buraya gelmek zorundasınız, dolayısıyla online başvuru işlerinizi hızlandırmaz" devamı da var tabii bu maceralar öyle kolay bitmez bilirsiniz..ama daha şimdiden yoruldum.
Teyzen Teyfik süper bir isim. Şu ana kadar okuduğum bloglar içindeki en yaratıcı başlıklardan birisi.
Sevgiler
Blogumu ilk gunlerinden baslayarak okuyacaginizi yazmissiniz. Umarim keyif alirsiniz.
Demek pasaport isleri ile ugrasiyorsunuz, ne diyeyim, kolay gelsin. Aman vize dertleriyle ugrasmayin da, pasaport yine pek musluman onun yaninda :)
Ben onceki hafta Ankara'da pasaport islemleri isine girdim, direkt emniyet mudurlugunden ve islerim cok iyi gitti. Gerci sacma bir durum oldu. Bir saat boyuncam, daha onceden sahip oldugum, sonra almanya'ya ogrenci olarak gitmek icin geri vermek zorunda kaldigim yesil pasaportumu almak istedim. gerekli dilekce sunu bunu yazip, sira lacivert pasaportumu verip, arsivde buyuk caba sonunda bulunan yesil pasaportumu tam teslim almaya gelmisti ki, ilginc bir mantik yurutmeyle yesil pasaportu almaktan vazgecti, arkamda saskin polis memurlari birakarak.
Ah, cok karisik bir durumdu. Neyse, uzatmayayim.
Sevgiler.
Yorum Gönder