Ilk defa bloglar arasi oyunlardan birine dahil oldum. Simon beni sobelemis (böyle diyorlar degil mi?)
Hakkimda bilinmeyen 5 sey:
1- Ilkokuldayken Burhan Cacan`in yakisikli bir erkek oldugunu düsünürdüm. Kavram kargasasi yasamisim sanirim.
2-Yine kücükken, eglence maksadiyla kücük kagitlara ciplak kadin ve erkekler cizmis yanlarina da cinsel organlarinin isimlerini yazmistim. Ablamla gülmüstük falan. (simdi hatirliyorum da, cok basarili degillerdi, pek iyi incelememisim) Sonra annem bulmustu kagitlari. Bana bir dönem ressam Goya diye hitap ettiler. Utanmistim.
3-Bebek severken mideme bir agri girer gibi olur ve gözlerim dolar. Sefkat, sevgi karisimi bir seyler bedenimi ele geciriyor galiba o anlarda.
4-Ankara`da yasarken, bir gece, kasiklarimdan baslayip, gögüs kafesime kadar genisleyen ve saatlerce süren bir agri yüzünden, aglaya aglaya, ilk defa acile gitmistim. S. apandisit olmasindan korkmustu, cok telaslanmisti. Doktor, agriyan bölgeyi tam tespit edebilmek icin, karnima yavas yavas bastirdi ve o an anladim ben derdimi. Gaz! Doktor anlamadi tabiki ve eger apandisitse, bunun anlasilmasina engel olmasin diye hic bir ilac falan da vermeden eve gönderdi. Evde yavas yavas kendime geldim ve S.ye derdimi söyledim. O güldü ve cok az alay etti. Ben cok utandim.
5- 17 yasima kadar saclarim hep uzatilmisti. Babaannem kestirmeyin demis. Bir o yüzden, bir de herkesin cok hosuna gidiyor diye. Epey uzundu, belimin cok cok asagisina kadar uzaniyordu. Bir gün, kimseye söylemeden saclarimi kisacik (baglanamayacak kadar) kestirip eve geldim. Ilk balkondaki bir komsumuz gördü beni. Apartmana girdigimde annemin sesi geliyordu, yukaridaki merdivenlerden. "Teyzenteyfik dogru mu?" diye. Eve girdim. Yüzüme tükürdü annem. Bir sürü laf söyledi. Cok cok agir laflar. Babam da evdeydi. Annem öyle kizdi, öyle laflar söyledi ki, babamin agzina acmasina bile gerek kalmadi. Babamin surati daha cok üzgün gibiydi. Yatak odasina gidip, kapiyi kapattim ve aglaya aglaya uykuya dalmisim. Bir ara uyanir gibi oldum. Elim ensemde, sacima dokunuyordu. Kisa oldugunu farkettim. Sasirdim, ensemde bir tutam sac kisalmisti. nasil farketmemisim ben, nasil olmustu? Sonra yavas yavas kendime geldim ve saclarimin tamaminin kisaldigini hatirladim. Tekrar aglamaya basladim. Karnim da acikmisti ama odadan cikamadan aglaya aglaya uykuya daldim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
9 yorum:
Ben de sana çizmeye kaç yaşında başladığını soracaktım, hani Yaman'da böyle bir yetenek varsa ne zaman ortaya çıkar, yoksa şimdiden belli eder mi kendini?
Saçlarına ben de çok üzüldüm.
yüzeyden ne kadar hüzünlü duruyor, oysa altında nasıl bir sevgi çemberi yatıyor her maddenin.
annenlerin çok düşünceli olduğunu düşünmüştüm 2. maddede. 5.'de beni çok hayal kırıklığına uğrattılar.
saçtır, uzar.
hem, bir kızın kendine dayatılan birşeye karşı çıkabilmesi de çok önemli birşey.
Annelerin bizlere yaptiklari seyleri hatirlayip, cocuklarimiza yapmamanin bir yolu var mi? Annen/ annem, annesi ona ne yapinca bunu hic unutmayacagim ve cocuguma asla yapmayacagim demisti acaba? Nasil da unuttular?
çok güldüm! bende burhan çaçanı keşke ablamla evlense diye hayal ederdim ben küçüküm ya onun yaşı tutar diye .
cok utanc verici ama ben de ahmet ozhan ve coskun sabahin yakisikli oldugunu dusunurdum. ekrem bora ile ise ciddi dusunuyordum, aşıktım.
Herkese merhaba,
iki gündür hastayim. Hele dün yataktan hic cikamadim. Feci bir bas agrisina, bol sümük, gözyasi ve hapsurmanin eslik ettigi bir gün gecirdim. O sebeple yorumlara cevap yazamadim.
Evet...
Asli,
Saclarima üzülme, ben hic üzülmedim. Inan kestirince cok mutlu oldum. Hem bak simdi, on yildan fazla süreden sonra tekrar uzatma hevesindeyim. Ilk defa bu kadar uzun saclarim. Gerci o kadar da uzatmayacagim ama, bakalim ne kadar dayanabilecegim.
Bir de o zamanlar komsular saclarimdan dolayi bana Manuela derlerdi. Öyle bir dizi vardi eskiden, hatirladin mi? O benzetmeye de gicik olurdum.:)
Resim yetenegini kesfetmeye gelince, öncelikle ben güzel resim yapabildigimi ortaokulda farkettim. Ondan önce asla güzel bir resim yapmadim ya da kimse yaptiklarima güzel demedi. Zaten ailem de yetenegimi kesfetme falan telasinda degildi senin gibi.
Yaman`in böyle bir yeteneginin olup olmadigini simdi anlayabilir misin onu bilmiyorum ama, resim yapmanin onun icin bir cok acidan gelisimine cok cok faydasi olacagini biliyorum.
Eminim senin elinde bir cok kaynak vardir bu konuda ama ben de netten bir iki ufak yazi buldum senin icin.
http://onpunto.com/ShowBlog.aspx?Web=gorseldil&CId=23804
ve
egitim.cu.edu.tr/myfiles/open.aspx?file=699.doc
Simon,
sevgi cemberi cocugu olduguma karar verdin demek..:)
Haklisin, annemler öyle pek düsünceli, ince insanlar degillerdi, simdi daha iyiler ama. O vakitler cok cok baska dertleri vardi galiba. Gerci bu bir bahane degildir.
Evet, sactir, uzuyor. Ama o kestirmeden sonra saclarim eskisi gibi uzamadi. Acik renkleri cok cok koyulasti. Bir ona üzüldüm.
O fircayi yedim o gece ama sonrasinda da, senin tarif ettigin gibi, bana dayatilan bir seye karsi gelebilmis olmanin gururunu da yasamadim desem yalan olur.
Elif,
senin de asla yapmayacagim deyip de yaptiklarin oldu mu? Gerci yetenekli oglun daha cok kücük ama. Cok önemli bir sey söyledigin. Mesela bazen, anneme cikisiriz biz, sen niye söyle, niye böyleydin biz kücükken diye. O da savunmasini su sekilde yapar "e, benim annemden gördügüm, bildigim buydu" kastettigi annesinden gördügü yanlis seyler ama yine de uygulamis onlari. Zor is anladigim kadariyla su annelik. Sabir diliyorum cümlenize :)
Figen,
e sen iyiymissin yine. Yas farkini falan düsünecek inceligi gösterip, ablana birakmissin, mis gibi yakisikli adami! Yok, ben onu baskasiyla hayal edemedim hic.
Ay nasil yakisikli bulduk Figen biz onu yaaa!!! Halen sasiriyorum :)
Gayri ihtiyari,
utanma, rahat ol. Haksiz degilsin, Coskun Sabah da, Ahmet Özhan da yakisikliydi tabiki. Ne güzel, babayigit adamlar, daha ne olsun :)
Ekrem Bora ile ciddi düsünmene hic sasirmadim. O ciddi adam zaten. Seninle gönül eglendirip, birakmazdi. Nikahi kiyardi zaten, kesin.
Herkese sevgiler.
Dedigin gibi, oglum cok kucuk. Ama annem histeri krizleri gibi birsey gecirirdi ben kucukken. Bende daha oyle birsey yok. Herhalde o bolumu yapamayacagim ogluma. Ya da belki birkac yil sonra ben de en ala histerik kadin olurum, kim bilir? O zaman oglum sana dert yanarsa soylersin: annen baska turlu olmak istemisti, diye.
Elif,
bana ihtiyac kalmaz umarim:)
Asli,
cok iyiyim simdi, tesekkürler.
Yorum Gönder