Bir sabah

Ise gelmek icin iki tane yol secenegim var. Birisi otobüsle digeri de tramvayla. Otobüsle daha kisa zamanda gelebilecegimi yakinlarda kesfettim ve son aylarda genelde onu tercih ediyorum. Sabahlari 15 dakika daha fazla uyumami sagliyor bu yöntem.

Tramvaya gelince, sehrin en eski ve pis tramvayi gidiyor calistigim bölgeye. Aslinda yeni modellere göre cok daha sevimli ve güzel bir tasarimi var bu eski olanin. Hem de kisin hic bir toplu tasima aracinda bulamayacaginiz sicaklik onda var. Calistigim yer sehrin endüstri bölgesinde. Oraya giden yol, Almanya`ya ilk gelen yabancilarin yerlestigi bir mahalleden geciyor. Belki zamaninda popüler bir mahalleydi bilmiyorum ama simdi cok icler acisi bir durumda. Italyanlar, Türkler, Polonyalilar, Kürtler, Cingeneler, Yunanlar, Araplar ilk aklima gelen milletler, orada yasayanlar arasinda. Sokaklari, marketleri, binalari, hepsi cok kirli görünüyor. Belki de bu yüzden sehrin baska hic bir yerine gitmeyen eski tramvay buraya geliyor.

Tramvayin yolculari genelde o mahalleye ve eski tramvaya benziyorlar. Yarisindan fazlasi icin "deli bunlar" deseniz yeridir. Yolculuk süresi boyunca kendinizi tedirgin hissedebilirsiniz etrafiniza baktiginizda. Hep, her an ariza cikarabilecek bir sarhos olur icerde. Saatin kac oldugu farketmez.

Tramvayin son duragi o mahallenin de sonudur. Orada bir genelev sokagi var. Evlerin bir kac metre mesafesinde. Hava kararinca kirmizi isiklar yanar o sokagin lambalarinda. 18 yasindan kücüklere giris yasaktir yazan koca bir paravanla sokagin girisi kapatilmistir.

Ben en son durakta inerim tramvaydan. Sirtimi geneleve, kir ve yorgunluk icindeki mahalleye dönüp, karsiya gecmek icin cift tarafli gidisin oldugu yola dogru yürürüm. Yesil isik cok gec yanar o yolda. Birinden gecip, iki yolun arasinda bir 5 dakika daha beklemek gerekir, ters yön olan yolda yayalara gecis izni verilsin diye. Biz, ben ve son durakta inip ise giden sanayi iscisi gencler (hepsi deforme olmus vücutlara ve suratlara sahipler) kirmizi isigi beklemeyiz hic. Ama bu sabah bekledik cünkü karsida polis arabasi vardi. Hepimiz bu bekleme süresi boyunca huzursuzduk. Sanki bize zorla cirkin bir sey yaptirilmis gibi gözgöze gelmemeye calistik. Utandik sanki bu korkumuzdan.

Fabrika kokar oralar ama arada ince ince de yakinlardaki cikolata fabrikasindan cok güzel kokular gelir. Bazen cok yogunlasir bu koku.

Karsiya gecip, sehirler arasi tren yolunun altindan saga dönerim. Orada hep bir adam olur. Cok temiz giyimli ama bu temizligi sanki kendisinden degil de sahibinden geliyormus havasi olan bir adam. Donmus gibi durur orada ve park etmis arabalarin plakalarina bakar. Dakikalarca kipirdamadan bakar. Genelde her gün görüyorum o adami orada. Bir kac defa cesaretimi toplayip sormak istedim neye baktigini ama ona biraz yaklasmamla bile tedirgin oluyor adam. Hemen kipirdiyor ve ciddi bir is yapiyormus gibi tavirlar takiniyor.

Ve ise geldim. Burasi ayri bir hikaye.