sayfada degisiklikler yapmaya karar verdim. iki gündür renkleri falan deniyorum. bu defa hosuma gitti gibi. ama halen su tepeye istedigim bir imaji koymayi ve profilime fotograf eklemeyi beceremedim (help kismindan faydalanmaya calismama ragmen). Sonra linklere de biseyler eklemek istiyorum. ne bileyim en azindan ziyaret ettigim sayfalar falan. herkes öyle yapmis. hatta benim blogum da var baskasinin sayfasinda. Aslinda zaten tek bir kisinin blogundaki linklerin arasinda varim.:) olsun en azindan varim bir yerlerde.
Neyse ben calismaya devam edeyim.
Bu arada su fotografi anlatayim, unutuyordum (ay kendim bile inanmadim buna ya neyse:)
Benim sevgili patronumun sevgilisiyle arasi limoni son bir haftadir. Bu is aslinda anlatilmasi zevkli bir konu da, ben daha bugün söz verdim patronuma bunu kimseye anlatmayacagima dair. Zavallim sanirim bugün arayi biraz düzeltti sevgilisiyle ve o yüzden bana karsi niyeyse mahcup gibi bisey oldu ve bana anlattiklarinin aramizda kalmasini rica etti. Ben de e tabiki dedim, ablama bile anlatmadim hic biseyi dedim, ki deniz günden güne tüm gelismeleri büyük bir ilgive alakayla takip ediyor sagolsun, ihmal etmiyor.:) Ama sanki sey gibi oldu, hani birinden borc para isterken ki ruh hali, eger karsidaki borc vermeyi kabul ederse girilen ruh hali ve alinan borcun ödenme günü geldigindeki ruh hali. tam da bu ücü birbirine acayip zittir ya. zavalli adamda bugün alinan borcu öderkenki ruh hali vardi. aslinda bu ruh halleri kafamda cok net ama daha ayrintili tarif etmeye calisirsam sanki sevimsiz bir tablo cikacak ortaya ve yakismayacak gibi bu benzetme patronuma. ama iste öyle gibiydi deyip kapatayim ve ana mevzuya geceyim.
Bizimki bu limoniligi biraz daha kirmak icin cicek göndermeye karar verdi persembe günü. ben de onlarin arasi düzeldigi icin benim mevzudan dislanmama hic icerlemedigimi, hatta bunu fark bile etmedigimi hissettirmek icin, o cicek paketinin icine daha önce gördügüm kalp seklindeki, kirmizi kapli minik cikolatalardan da serpistirmesinin pek güzel olacagi fikrini ortaya attim. o da tuttu fikri ve almaya gitti. fakat bulamamis. ki ben buna hic inanmiyorum, eminim arastirmadi, cünküm bana güvendi. ve bu görevi de netekim bana verdi. is cikisi gidip aldim ve sansima acilip kapatilmasi hic zor olmayan ve geride iz birakmayan paketten bir deniz e bir de bana tattirdiktan sonra fotograflarini cektim.
Salı, Ekim 31, 2006
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
afıyet olsun.guzelmıydı barı
bende ıstıyorum kalplı çikolatadan.gelirsen mutlaka getır.
tamam, getirecegim. ime verecegini de biliyorum o cikolatalari.:) umarim ben gelene kadar bir degisiklik olmaz.
canim benim..:)
Yorum Gönder