Perşembe, Mayıs 14, 2009

Başarısızlık başlı başına bir ceza değil midir?*


*Basliktaki soru asliberry'e ait.

Evet, basarisizlik ceza. Hem de gecmisi birak, geri donusu olmayan bir gelecegin kesin isaretcisi olan bir ceza. Ustunde derin izler birakan, haline tavrina yerlesen bir ceza.

Kendimi oyle basarisiz hissediyorum ki, elinizi omzuma atsaniz aglarim. Hic abartmiyorum. Oyle basarisiz hissediyorum ki, bana ovgu dolu sozler siralayip, devaminda gelen 'ama'larla kendi akillarinin elbette daha ustun oldugunu ima edenleri dinlerken bile gucsuz, caresiz kaliyorum. Dilim tutuluyor. Is becerme degil, varolma basarisizligina donusuyor hersey.

Ilk genclik boyle bir sey degil. Okul basarisizliklari bile boyle bir sey degil. Esas basarisizlik sonradan hayatiniza hakim olan... O sebeple anne babalar saglamciligi ogutlerler yavrularina. Sonradan ilk genclik tercihlerinin, cesaretlerinin basarisizligi altinda ezilmesinler diye. Haddini bilmeyi de ogretmektir bu sanirim ayni zamanda.

Hani boyle duygular dile getirilir ve bunlari (aci da olsa) acikca dile getirmenin coskusuyla bambaska bir zevk ve gurur yasanir ya, bu yazdiklarim onlardan degil. Utanarak yazilmis cumleler...

Kendimi sakinlestirmek icin gorus alanimi genisletiyor, genisletiyor ve su dunya uzerinde minicik bir canli olarak kaliyorum. Senin basarili olman, yapmayi cok istedim ve bakin yaptim demen, ya da yapamaman ne ifade eder ki bu dunyada, diyorum. Yine de o minik yuregim huzur bulmuyor. Sagima da donsem soluma da donsem basarisizlik melekleri omuzlarimda duruyor. Her teselli beni ofkelendirmekten baska ise yaramiyor.

5 yorum:

Adsız dedi ki...

iyi de sen hiç başarısız değilsin ki. (okudum da oradan biliyorum).
ah, hiç anlaşamıyoruz senle.

Eleştirel Günlük dedi ki...

Hic zannetmiyorum basarisizligin "her zaman" bir ceza oldugunu... Basarisizlik bazan daha iyi ogrenmek icin gecilmesi gereken bir asama da olabilir...

Hayata yonelik boyle genellemeler sacma sapandir genelde...

Kremali'nin annesi dedi ki...

Inan teselli etmek icin yazmiyorum Teyzen; ama ben artik ceza sandigimiz seylerin bizim icin pekala nimet olabilecegine inaniyorum. Bir de, basari ve basarisizligin tanimini / kriterlerini baskalarina birakmamak lazim sanirim.

metin dedi ki...

Başarı-başarısızlık kavram ikilisini kendi haline, hatta ve hatta cami avlusuna bırakmak lâzım efenim...

teyzenteyfik dedi ki...

Simon,
evet, sevgilisi varsa hele insanin, basarisiz oldugunu soylemesi ne abes degil mi?

Elestirel Gunluk,
yok, hayat kaybedenlere genellemeler yapiyor her daim... Istisnalar pek az...

Kremali,
ne yazik ki tanimlar baskalarina ait bu alemde... Benim tersini iddia etmem hic bir sey ifade etmiyor, e ortada ne var diye bakinca...

Metin bey,
ama o cami avlusundan kalkiyor, burnu iyi koku alan bir kopek gibi donup donup geri geliyor benim kapima!

:)
Bu konuda cok dertliyim su siralar... o sebeple gereginden fazla olumsuz bakiyor olabilirim duruma... Uzgunum.