Pazartesi, Aralık 29, 2008

Ne olacak benim sonum?

Gunler zor ve yorucu geciyor. Fiziksel yorgunlugun disinda kafa yorgunluguyla demek daha dogru olur.

Geleli epey vakit oldu. Geldigimden beri master tezimin parcasi olan bir projemi Istanbul'da hayata gecirmek icin ugrastim. Halen de ugrasiyorum ve surec devam ediyor. Gerceklesebilir de, gerceklesmeyebilir de... Bu arada her iki ihtimale karsi da cozumler uretmeliyim. 

Calismam gerekiyor. Fakat bir yerde ise baslamak istemiyorum. Komik belki ama Turkiye'deki is ortamlari ile ilgili biraz fobim var. O sebeple bir sekilde irili ufakli isler ayarlayip, freelance dedigimiz sekilde idare etmek istiyorum. 

Iste bu sistemi ayarlamak, yeni, pek tanimadiginiz ve sizi taniyanlarin da pek olmadigi bir sehirde cok zor.  Bu yuzden cok dusunuyor ve cok cabaliyorum. Sonumuz guzel olur umarim.

6 yorum:

Adsız dedi ki...

benim başka planlarım var halbuki.

FKH dedi ki...

Sadece bende sanırıdım, halbu ki çoğu kişide bu aynı...
Yorgunluk fiziksel olunca devsı mevcut; fakat zihinsele gelince ora durup düşünmek lazım...

EKMEKÇİKIZ dedi ki...

TTciğim,
Bazen herşey üstüste sıkıştırır insanı, dar boğazlara sokar.
Yeni yılda hepsi geçip gidecek, emin ol!
:))

teyzenteyfik dedi ki...

Simon,
senin planlarin mi var?
Hangileriymis bunlar?

teyzenteyfik dedi ki...

Dusunen,
konu zihinsel yorgunluga gelince, durup bir daha dusunelim diyorsun yani, ama zihin zaten yorgun, yazik bize, dusunmeyelim...:)

teyzenteyfik dedi ki...

Ekmekcikiz,

gececek degil mi?
Gecsin lutfen.