Esyalar

Bazen, bir kac gün hic evden cikmiyorum. Disariyi izliyorum ama, artik bulundugum mekan ne gibi pencereler, balkonlar sunuyorsa.

Basimi bilgisayardan kaldirip, sag yanimdaki pencereden baktim demin. Terasli bir ev var karsida. Tepesinde elle yapilmis gibi görünen bir gölgelik. Sanki yesil, sari, yas, kuru yapraklari aralarinda genisce mesafeler birakarak birbirlerine dikmisler gibi. Hafif bir esintide bile kipirdanisi, salinisi bana bile serinlik getiriyor. Ne güzel bir sey. Bazi esyalar ne güzel oluyor. Bazi esyalarini cok sevenler de.