Bir zamandir

Aksam eve gelirken apartmanin bahce kapisini acip, kafami bizim evin penceresine bakmak icin kaldirdigimda, bir sekilde sagdaki apartmanin ikinci katinin balkonunda oturup, tam o saatte yemek yiyen yasli adamla gozgoze geliyorum. Iki gundur tam lokmayi agzina sokarken yakaliyorum adami. Yanlis gormediysem iki gundur makarna yedi, salcali ya da domatesli idi. Gecen yillarda apartmanlarinin bahcesini sulayan yasli adam o olsa gerek. Heralde eskisi gibi degil, biraz halsiz sanirim. Guzel, hos bir yasli adam. Belki bir dahaki gorusumde "iyi aksamlar" derim.

Ne garip degil mi? Yakinda, en fazla 3-5 yil icinde o adam yok olacak ve ben onun gozlerinin son gordugu goruntulerden biri olacagim. Kimbilir belki kendi cocuklarindan bile fazla goruyordur beni. Evet, bir daha ki sefere, iyi aksamlar desem iyi olur.

Yarin Bozcaada'ya gidiyoruz. Bayram tatilinde orada olacagiz.

Bu arada ben cok hastaydim. Tam bir bucuk ay yatalak gibi yattim. Gibisi yok aslinda. Simdi iyiyim.

Tam hastalanmadan onceki hafta guzel bir haber aldim. Bir tasarim yarismasina katilmistim. Birinci secildim. Ekimde sergi ve odul toreni gibi bir sey var. Sonra da tasarimlarim hayata gecirilecek. Umuyorum.