Bu Yollar Meste Gider

Yeni duzenimde en cok sabah aksamki yol seruvenini seviyorum yine. Cok alisilmis, ezberlenmis bildik bir yol duzenim olsun istiyorum. Elbette Istanbul'da yol zevkini dibe vurdurtacak cok dis etki var ama yine de guzel.

Simdilik S.nin evden cikis zamanina denk gelmek icin erkenden evden cikisim ve duraga gidip bir on dakika orada fazladan bekleyisim var mesela. Onu, her zaman tahilli pogaca aldigim firina varmadan bir onceki sola donen sokakta birakiyorum. Illaki arkasina donup bakiyor bana, ne kadar gec kalmis olsa da (ki anlamiyorum neden hergun israrla kosa kosa gidiyor ise, bes dakika evde elini hizli tutmak yerine! bu konuya girmeyeyim, tepem atar)

Henuz durak arkadaslari edinmedim. Kastettigim ahbaplik da degil ama hergun gorecegim, gormeyince, bugun nerde acaba, hasta mi izinli mi diyecegim kisiler pek yok.

Iki genc var. Belli ki stajyerler (bu defa dogru yazdim mi?) birisi yabanci, avrupali tipi olan bir oglan. kizsa cirkince bir sey, oglana hisler besliyor olabilir. cirkin ama tarz sahibi bir kiz. ozgun ve havali bana gore... ama yine de pek sansi yok. Oglanin akli havalarda gibi.

Bu hafta ekibe yakisikli mi yoksa bakimli mi diyecegimi bilemedigim bir adam katildi. Soforun adamla ingilizce konusma girisiminden anladigim kadariyla adam Alman. Saskinca ama saskinligini hic gozunden cikarmadigi gunes gozlukleriyle saklayabilecegini sanacak kadar da acemice tavirlar sergiliyor. Yol boyunca bulmaca cozuyor. Turkce bir gazete ekinden. Belki bir ara sohbet ederiz. Iyi olur. Kesin evlenip gelmis Istanbul'a. Esi turk olabilir.

Ha, bir tane de kendini firlama sanan, araca her binene acaba bu mu aradigim kadin diye bakan bir genc var sabah ekibinde.

Aa unutuyordum birtane de tum kalabaliga, trafige ragmen , benim pek ciddiye alamadigim dindar kitaplardan okuyan turbanli bir kiz var. Kitaplarinin adlari "Mahsun gul", "Huzur sizizi" gibi icli isimler oluyor.

Basta soyledigim gibi degilmis meger durum, ekibi kurmusuz bile.

* Bedri Rahmi Eyuboglu, Han Kahvesi (cok guzel bir resim)