TT ile pratik mutfaklar!

Vapurda, pazarda satılan çin malı limon sıkacaklarından usananlara önerimdir.

Bu limon sıkacağı çok güzel ve çok kullanışlı. Limonu güzelce sıkabiliyorsunuz, çekirdekleri güzelce ayrılıyor. Suyu oraya buraya sıçramıyor. Eliniz çok bulaşmıyor ve çok da kolay temizleniyor.

Basit ama hoş bir tasarım. Joseph Joseph marka. Ben Esse magazasından almıştm. Fiyatı da iyi, 19 TL.

Benimki gri.

Karpuz kestim sulandı yine gönlüm bulandı

Ofiste beni uyuz eden bir kız var. Öyle böyle degil, resmen diliyle, sözleriyle, olmadı bakışları ile sokuyo beni her vakit. Bir de dengesiz oldugundan, ona karsı her daim savunma halinde de olamıyorum. Bazen korunmasız yakalıyor beni, daha da tepemi attırıyor. Aramızdaki (sebebini çok düsünmeme ragmen anlayamadıgım) kötü elektrik gitsin diye, gereksiz (herkes beni sevsin istiyorum ya!) çok cabaladım aslında. Evine gittim, dügün hediyesi gelen güzelim nevresim takımlarımdan (yok, o kadar güzel olsa vermezdim) birini hediye bile götürdüm!  Kıyması çiğ kalmış böreğini, ayılmış bayılmıiş efektleri esliginde yedim. Ama nafile, beni sevmiyor! :)

Annemler yakınlarda bizi ziyarete gelecekler, bunu duyan hanımefendi, annem gelirken, bizim memleketten isteyecegi bişeyleri getiremez miymiş ona, diye sordu. Normalde tabii ki getirir hatta baskaları icin siparis de veriyorum ama ona pisligine yok diyecegim. Bana cok daha pis uyuz olacak. Dise dis kana kan!!!

Yeni günler

Vincent van Gogh 

Yavaş yavaş  kendimi toparladıgımı hissediyorum. Önceki yaz beni serseme çeviren, günlük hayatımda korkaklasmama, tedirgin olmama ve bir cok seyden elimi ayagımı ceker hale gelmeme neden olan hastalık durumunun etkisi yeni yeni üzerimden geciyor gibi. Fiziksel olarak 1,5 ay boyunda kıpırdamadan yatarak, bolca kalorili beslenerek aldıgım kiloları vermeye de basladım. 59 kiloya cıkmıstım ve simdilerde 53'lere yaklastım tekrar. Bir kac kilo fazla bile insanın vucudunu nasıl degistiriyor bir bilseniz. Hele ufak tefekse insan o 3-5 kilo kaç beden fark ettiriyor tahmin edemezsiniz. Gerçi bu kilo dertleri herkesin basında oldugundan, herkes biliyor da olabilir.

Neyse...

Önceki yıl katıldıgım bir tasarım yarısmasını kazanmamla, yatalak moduna geçisim bir olmustu. Nazar tabii ki! Gecen hafta yeni bir yarısmaya daha katıldım. Bayram tatilinde zar zor yetistirdigim bir calısmayı gönderdim. Aslında üc eser ile katılma sansım vardı ama ancak bir taneyi yetistirebildim. Birinciligi gectim, derece bile alsam cok pis havam olacak. Kesinlikle ödülün, parasının pesinde degilim. Tek derdim, "kazandım!" artizligi yapmak. En azından dürüstlügüm ödüllendirilmeli bence.

Velhasıl, kendimi tekrar tam da Ercan Kesal'ın dedigi gibi hissediyorum; "ha deyince elmayı dalından, yıldızı yerinden koparabilirim" Ama bu acımasız memleket hangimizin gücünü, ateşini, inancını uzunca harlar, hangimizi tepetaklak eder bilinmez.

Sizi seven TT. (S.'nin dedigine göre, etrafımdaki herkes beni sevsin, istiyormusum ben!)