Salı, Ocak 05, 2010

Evlatlik

Yeni yila S.'nin ailesi ile girdim. Ankara'da. Bir kis gunu bir aile ile evde tatil nasil olursa oyle gecti. Yemekler, ickiler, televizyon, babanin komikligine gulme, annenin hamaratligina hayret etme, yegenin derslerine yardim etme, misafir gelen dayiya saygi ve sevgiyle bakma seklinde.

Hersey iyi hos ama ben kendimi onlarin yaninda sanki seyiplenmis (sozluge bakin) gibi hissediyorum. Iyi bir aileye evlatlik verilmis cocuk gibi. Evlatlik gelen cocuk incinmesin, herhangi bir sozu ima gibi anlamasin, sevildigini bilsin diye cabaliyor onlar. Bense engel olamiyorum, annem nerede benim diye iclenmeye ve arada bir gozlerimin dolmasina.

2010 herkese yarasin!

4 yorum:

Kremali'nin annesi dedi ki...

Teze gelin halleri bunlar Teyzencim:) Zamanla evlatlik gibi degil de gercek bir evlat gibi hissedeceksin kendini, inan.

Yeni yil sana da yarasin !

egemavisi dedi ki...

Yeni yılda her şeyin gönlünüze göre olması dileğiyle. Mutlu yıllar.

Adsız dedi ki...

"seyiplenme" bizim Ora'larin sozlugunde de yer alir. Ben Divrigiliyim de. Hollanda'dan selamlar.
Hüsniye

teyzenteyfik dedi ki...

Kremali,
kesinlikle "teze gelin duygusalligi" bu, cok dogru tespit! :)

cok sevgiler sana.

Egemavisi,
umarim gonlume gore olur..:) Senin de olsun...

Husniye,
sana da selamlar. Seyiplenmek kelimesi kadar baska hic bir kelime duygularimi ifade edemezdi sanirim.:)