Acayip tipler bulup duruyorum surekli. Gecen kargo getirdi bir adam. Ismimi duyunca uzun bir sohbete basladi. Bu memleketin nasil fasist oldugundan tutun da, zamaninda cim bicer gibi kendisi gibi adamlarin nasil baslarinin ezildiginden... Sinif farki hic bilmeyen koyunden... Adam bunlari anlatirken hem ona teselli vermek istedim hem de engel olamadigim sekilde biraz korktum. Evde tekim ve kapida bir adamla uzunca sohbet ediyorum. Dunya o adamin hayalindeki gibi olsaydi, onu kesin iceri davet eder, bir kahve yapardim ona, hizlica icip, dinlensin, icini de rahatca doksun diye... Ama dunya bambaska...
Sonra biri aradi gecen gun, USB Stick'imi bulmus yolda, icindeki CV'den bana ulasmis. Onu bana verecekmis. Stick'i yolda gorsem ayagimin ucuyla bakmam ben, yamulmus, eski bir seydi. Satsam bir vapur jetonu bile veren olmaz. Ama onu bana iletmek icin zahmet edip, telefon eden, benimle bulusma yerine gelen bir adam da var . Cunku insanlar da bambaska.
4 yorum:
aslında bu küçük şeyler "yine de umut var" dedirtiyor.
ütopyalar imkansızdır ama yazabiliriz demiş Ursula teyze, insan gibi insanlar oldukça ütopyalar da gerçek olabilir.
Ismini cok merak ettim bak simdi !
Bir de, iyi ki fasist masist ismi (artik ne demekse?!) koymamislar sana. Adam onca hincini kapi onunde senden alirdi Allah korusun!
ben çok ihtiyaç duyuyorum böyle insanlara. inanç tazelemek için. ama bu ülkede en son ne zaman başıma böyle birşey geldi, hatırlamıyorum. (genel olarak eril kişilere daha az oluyor, o da var).
bir de böyle birşey yapmaya kalktığında birilerinden tepki görmek var, salak veya çok safmışsın gibi. onların sanki tüm dünya (veya tüm ülke) hep dolandırıcılardan oluşuyor, hiç böyle insanlar yok gibi bir anlayışları oluyor.
Ne kotu! Insanlara guvenmek istiyorsun ama olmuyor iste...En kucuk bir olasiligin varligi bile insani insana guvenmede yetersiz birakabiliyor...
Yorum Gönder