Pazar, Aralık 21, 2008

Arı namus şişesini taşa caldim kime ne

Hayati duzene girmis (yemisim oyle duzeni!) insanlarin, kendilerince hayati henuz duzene girmemis (kime gore, neye gore bir duzense!!) insanlara karsi yaklasimlari beni cileden cikariyor.  Hayatin zamanlamasi herkese gore ayni islemiyor, herkese ayni imkanlari, sanslari ya da bence aptal duzenle yetinme salakligini bahsetmiyor hayat. Ama insanlar bunu genelde anlamak istemez. Insanlar her vakit kendi sahip olduklari hayatin dogrulanmasini, onaylanmasi ister. Bu sebeple de kendileri gibi olmayanlara akil verir, daha da sevimsizi acir, kendi hayatlarina ozendirip, onlari bos hayallerinin pesinde gitme yolunda yildirmaya calisirlar. Daha da aptalca olani, bunu yaparken, yaptiklarinin farkinda olup, bilinclice yapacak zekaya bile sahip olmayislaridir.

Ama onlar gibi olmayanlar her seferinde bu dalasmadan, ilk yikintiyi atlattiktan sonra (ki onlar gibi olmayanlar cok hassas insanlardir) iyi ki onlar gibi degilim, diye ayrilirlar. 

4 yorum:

Adsız dedi ki...

iyi ki onlar gibi değilsin. insanlar gerçekten bazen ağızlarından çıkanı hiç duymuyorlar. dediğin gibi önce sinirleniyor insan ama sonra ya onlar gibi zamanlasaydım hayatımı onlar gibi olacaktım diye düşünüp ürküyor.

teyzenteyfik dedi ki...

ama hayat onlara asla yanlis yaptiklari hssini vermiyor, her daim onlari dogruluyor, hakveriyor.

Bu dunya zalim be Pelin'im :)

FKH dedi ki...

Yazıda dikkatimi çeken ilk şey başlıktı; ama şunu belirtiyim ilk olan sonuncuyu etkiler...

Yapacağını düşünmek, yapmayı etkiler bir açıdan !
Bazen acımak istiyorum bu tip insanlara ama bu bile belki çok onlara...

teyzenteyfik dedi ki...

Baslik dikkat cekiyor, haklisiniz.

:)