Ben ilk memleketten, kucuk sehrimizden ayrilip da gorece biraz daha buyuk bir sehre gittigimde en cok buna sasirmistim; insanlarin disarida, ayakustu yemek yemesine. Eve gidecek insanlar neden disarida yemek yer, diye dusunur, sasirirdim. Mesela adam isten cikmis, eve gidiyor ama yol ustunde bir tatli alip, yiyor falan. Hani cocuk desen cocuk da degiller. Meger bunlar buyuk sehrin cilveleriymis, sonradan ayiktim.
Cumartesi, Kasım 15, 2008
El edersem eve gel, göz edersem cama gel
Insan Istanbul'da yasiyorsa en az haftada bir iki disarida yiyor yemegini. Hele coluk cocuk yoksa kesin oyle oluyor. Evden bir ciktin mi geri donmen mutlaka saatleri buluyor. Zaten her koseden guzel kokular gelen bir sehir. Dolayisiyla ac karinla o kokulara karsi koyamiyor insan.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
Ayıktım? Çok komik bulurum ben bu lafı.
Kızma sakın, e mi? :))
marruu
miso,
ne kizmasi,sen gulesin diye yazdim zaten :)
Hem koyden indim sehre yazimiza en uygun soz odur, farkettiysen.
Ben de çocukken en çok yaşlı teyze ve amcaların tatlıcılara, muhallebicilere gidip ayaküstü çalakaşık tatlı yemelerine şaşırırdın. Sonradan aydım şeker hastalarına yasak ya, evlattan torundan torbadan gizli yiyorlar:))
Soguktan popon atarken kestane, parmaklardan aka aka kokorec, ekmegin obur tarafindan dusmek uzere sosis. Paltona dokule dokule simit. :o)
Acaba zehirlenir miyim demeden ekmek arasi balik.
www.elifsavas.com/blog
ne guzel anlatmıssın:))
seraps
Yorum Gönder