Eskiden köyde bir sürü kiz vardi. Her evin bir kac kizi. Bizim gibi sadece yazlari gelmezler, hep orada yasarlardi. Köy kizlariydi. Bir tane ev vardi. Kizlarinin teybi vardi. Yerel sanatcilarin kasetleri vardi. Evin büyük kizinin sesi güzeldi. O da söylerdi, o kasetlerden ezberledigi türküleri. Gözünün biri kördü. Kizlarin hepsinin hayali büyük sehre gelin gitmekti. Baslari isten kalkmazdi. Hep isleri vardi. Isleri yoksa da kanavice, dantel falan örerlerdi. Bazen sesleri, bagirtilari gelirdi. Abileri ya da erkek kardesleri onlari döve döve köy yoluna kadar düsürürlerdi. Kimse ses etmezdi.
Simdi hepsi gelin gitti büyük sehre. Hepsinin bir iki bebesi var. Konusmalari degismis, elleri yüzleri acilmis, kilo almislar. Youtube`da dolanirken, kücükken o kör kizdan duyup da hemen hafizaya kaydettigim bir türküye rastladim. Güzel seni su yolunda görmüs idim unuttun mu, adini kücük bacindan sormus idim unuttum mu, diye sözleri olan.
Salı, Temmuz 22, 2008
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Çok güzel bir yazı olmuş.Hüzünlendim okuyunca. Devir değişti ama köy kızlarının akibeti hiç değişmedi. Hala dayak yiyorlar,hala seçim yapmalarına izin verilmiyor...İstisnalar olsa da...Sevgiler...
Yok be! Şehirdekilerinde pek farkı yok! Yani kamufule olmuş şehirli modern erkekler ile köydekiler aynı! Millattan önce de aynıydı hala aynı! Kendimden biliyorum :)
Yorum Gönder