Pazar, Aralık 23, 2007
Tren
Bugün, trenle Zurih`e gidip geldim. Yol cok güzeldi. Ilginctir ki, Almanya sinirini gecer gecmez her yeri kar kapladi. Yol boyu agaclar, evler, tarlalar hep bembeyazdi ve her yer sisliydi. Yolu trenin restorantinda gecirdim. Güzel bir sütlü kahve ictim. Karsimda duran adam olmasa, onunla konusmak zorunda olmasam, bu yolu izlemek nasil zevkli olurdu, diye gecirip durdum icimden. Arada gözlerimi kacirip disariyi izledim. Gözlerim tekrar adama dönerken, önce adamin yakasindaki yaprak seklindeki rozete illa ki bir ugrayip, sonra adamin suratina variyordu her seferinde. Adam da bunu farkedip, bir süre sonra rozetinin ne oldugunu anlatti. Benim gözler yine de ayni kacamagi yapmaya devam edip durdu, yol sonuna kadar. Belki beyazdan sonra göz direkt ortamdaki carpici diger renklere yogunlasiyor. Anlayamadim. O yolu bir gün tek basima yine gidecegim. Belki, bu hafta icinde tekrar gitmem gerekecek. Yine, güzel bir kahve esliginde, karli yolu izleyip, hayal kura kura gidecegim. Ohh, ne güzel, mutlu oldum!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
12 yorum:
ne güzel. hem yol hem gidilen yer.
ben olsam kompartman değiştirirdim.
Bayılırım, tren yolculuğuna.
Çocukluğumda Anadolu'da uzun tren yolculukları yapardık, taa o zamandan beri.:)
Öte yandan, trenle Avrupa'da yolculuk etmek ayrı bir keyif.
Sevgili Teyzen,
Neymiş peki rozetin anlamı?
Gerçektende biz de bir gezimizde İsviçre'nin kuzeydoğusundan Münih'e gitmiştik, bir anda kartpostal bir ülkeden, bir sanayi bölgesine girmiştik.
Fakat İsviçrenin kuzey batısı (Basel) Almanya gibi sanayi. Hikayesi: http://www.yinedustukyollara.com/?p=13
Sevgiler,
Ahmet
Not: Sitenizdeki sorun henüz çözülmüş değil. Girmek için bayağı bir emek harcamak gerekiyor :)
sadece manzara ile başbaşa olmak istediğin böyle zamanlarda mutlaka kulaklık tak ve kendine müzik dinliyor süsü ver. kimse ilişmez o zaman. ilişse de duymuyorsun, yapacak bir şey yok:)
isimsiz değilim, asliberry'im
Sevgili Teyzentevfik,
Nasıl bir gitme isteği uyandırdı yazın... Nefis. Adamı boşver, unut. Rozeti de öyle.
Güzel hayaller diliyorum.
marruu
çok canım çekti, ben de böyle yolculuklar yapmak istiyorum. fotoğraftan alamadım gözlerimi..
Mutlu yıllllar:))Yeni yıl hediyeni bloga uğrayıp al ama sakın kızma olur mu?:))
trenleri çok severim. tıkırt tıkırt tıkırt ritmine ve alnımı soğuk cama dayayıp uyumaya bayılırım. bir de mutlu yıllar teyzen, sevgiler:)
Bu günler biraz yogun gecti o yüzden yorumlariniza cevap yazamadim, pardon :)
Adamin rozeti cevreci bir kurulusun simgesiymis.
Herkese sevgiler.
Önce mis gibi Tom Waits. Sonra Kar. Sonra yol... Sonra hayal... Enfes olmuş.Ben de okurken mutlu oldum ;)
Banu,
oh, ne güzel olmus!
:)
Yorum Gönder