Kahvalti öncesi

Iceride bir misafirimiz var. Saat 11.11 ve halen uyuyor. Yasli bir adam. Kücükken, onu hep deveye benzetirdim, ki halen de benzetirim. Kalin camli gözlükleri gözlerini o kadar büyük gösteriyor ki... Sanirim o yüzden. Bir de yüz, sac rengi gri. Deve gibi.

Beni ogluna istemisti bu misafirimiz. Ben istemeyince, bir süre bana da, bizimkilere de küsmüstü.

Komik bir hikayesi var bu isin, uzun uzun yazdim ama sildim tekrar, olaylarin kahramanlarini eglence malzemesi yapiyorum diye kötü hissettim kendimi.

Fakat onun bazi imalari halen devam ediyor. Ömrümü burada beyhude tüketdigimi düsünmesi gibi. Ki evde kalmam da cabasi!

Uyandi, kahvalti yapacagiz simdi.