
Cöpcülerden ikisi türk birisi almandi sanirim. Alman olanin suratinda komik ama keyifli bir duruma dahil olmanin zevki vardi sanki. Ev sahibi türk olanda ise, anlatmayi cok da beceremeyecegim ama cok tanidik, bildik, ya babamizdan ya komsumuz Ali amcadan ya da Hüseyin ögretmenimizden bildigimiz bir hal, tavir vardi. Karisinin arkadaslarina hizmet etmesinin gururu, ikram etmenin keyfi, yorulduk, cayi hakettik fikri,...
Bu sahneden sonra yine aklima Necati Tosuner`in "Sanci.. Sanci..." kitabi geldi. 4 yil önce, Almanya`da, Almanya`yi ilk gördügüm günlerde okumustum bu romani. Almanya`da varolmaya calisan insanlarin, insanlari varetmeye calisan Almanya`nin romani.
Cok merak ettim ben o kitabi simdi!
YanıtlaSilCok guzel anlatmissin, gozumun onunde canlandi. Ustelik de tahliller ne kadar yerinde. Macoluk filan degil, o gurur...
www.elifsavas.com/blog
Hımm, Elif çok doğru söylemiş; sade ve tam ne söylediysen onu anlatmışsın.
YanıtlaSilBiraz da Fatih Akın filmi sahnesi gibi.
:)
ekmekçi kız için +1
YanıtlaSilfatih akın dan tanıdığımız o almancı diye tabir ettiğimiz aileler geldi gözümün önüne....
çok duru bir yazı olmuş ellerine sağlık
tesekkürler :)
YanıtlaSilcok guzel anlatmissin boyle boyle biz biraz almanlasiyoruz almanar biraz turklesiyorlar ;)) ikisinin karisimi iyi olurdu herhalde :))
YanıtlaSilSelam Bambi,
YanıtlaSilevet, karisim hic fena olmazdi.:)
Hani annenin sana ördügü kar beresi vardi ya, benimannem adresindeki, iste onun aynisindan bana da ördü annem :) Msn den modeli gönderdim ona, o da örmüs. Bakalim bu siralar Almanya`ya gelecek olan bir tanidikla yollayacak bana.:)
Model icin cok tesekkürler, sana da annene de.